Alda, í samstarfi við The Autonomy Institute í Bretlandi, hefur gefið út skýrslu um upplifun launafólks af styttri vinnuviku á Íslandi og hver áhrifin af styttingunni á líf vinnandi fólks er. Markmiðið er að gefa innsýn inn í það hvaða áhrif styttingin hefur haft á líf fólks, hver reynslan hefur verið, og hvaða skref séu æskileg í framtíðinni hvað vinnutímann varðar.


Skýrslan greinir rannsókn sem Félagsvísindastofnun Háskóla Íslands gerði á íslenskum vinnumarkaði fyrir Félags- og vinnumarkaðsráðuneytið og Vinnueftirlitið. Rannsókn Félagsvísindastofnunar var ætlað að meta aðstæður fólks á vinnumarkaði og ástæður brotthvarfs af vinnumarkaði. Gagnasöfnun Félagsvísindastofnunar fór fram 2021 til 2022.

Skýrslan fjallar eingöngu um þá hluta rannsóknarinnar sem varða styttingu vinnutímans og þá eingöngu fólks sem er í launuðu starfi. Helstu spurningar sem varða rannsóknina eru dregnar fram og settar í efnahagslegt og félagslegt samhengi.

Skýrslan mælir fyrir umbótum á vinnumarkaði sem myndu gera styttingu vinnutímans að raunveruleika fyrir stærri hluta vinnandi fólks, sem myndu bæta og efla líf þess, en einnig efla félagslega samveru í samfélaginu.

Helstu niðurstöður skýrslunnar:

  • Mjög mörgum hefur verið boðin skemmri vinnuvika. Á þeim tveimur árum sem liðu áður en fólk var spurt hafði meiri en helmingi (59%) verið boðin styttri vinnutími.
  • Launþegar voru oftast með í ráðum um styttinguna: Stór meirihluti þeirra sem höfðu getað nýtt sér styttingu (80%) sögðust hafa verið með ráðum um innleiðingu styttingarinnar á sínum vinnustað.
  • Góður meirihluti launafólks (78%) er sáttur við vinnutímann að svo stöddu.
    • Í opinbera geiranum er meiri sátt um vinnutímann — 81% hjá ríki og 82% hjá sveitarfélögum — en í einkageiranum (77%).
  • Af þeim sem hafa fengið styttingu, segjast 62% vera sáttari við vinnutímann eftir styttingu.
    • Launafólk í opinbera geiranum er líklegra til að vera sátt við vinnutímann eftir styttingu samanborið við einkageirann: 65% opinberra starfsmanna og 68% starfsmannna sveitarfélaga voru sátt, samanborið við 55% í einkageiranum.
    • Á vinnustöðum þar sem konur eru í meirihluta er meiri ánægja með vinnutímann (70% segjast sátt á vinnustöðum þar sem konur eru í meirihluta, samanborið við 54% þar sem karlar eru í meirihluta).
  • 97% launþega taldi styttingu vinnutímans hafa bætt jafnvægi vinnu og einkalífs, eða í það minnsta ekki hrólfað við því á neikvæðan hátt. 52% taldi jafnvægið hafa batnað.
    • Launþegar í opinbera geiranum voru líklegri til að telja auðveldara að samræma vinnu og einkalíf í kjölfar styttingar vinnutímans en launþegar í einkageiranum — 61% starfsmanna ríkisins og 55% starfsmanna sveitarfélaga, samanborið við 42% starfsmanna í einkageiranum.
    • 42% þeirra sem höfðu getað nýtt sér styttingu vinnutímans töldu styttinguna hafa dregið úr streitu í einkalífinu, 6% töldu streitu hafa aukist.
  • Í skýrslunni er talin til æskileg skref til framtíðar:
    • Einkageirinn þarf að taka fullan þátt í styttingu vinnutímans og þarf að læra af opinbera geiranum.
    • Huga þarf sérstaklega að hópum sem vinna mjög langa vinnuviku.
    • Á sviðum heilbrigðismála, félagsmála og velferðarmála þarf hið opinbera að fjárfesta til að draga úr vinnuálagi starfsfólks.
    • Framtíðar framleiðniaukning hagkerfisins ætti að nýta í meiri mæli til að draga úr vinnutíma.